บทที่ 312

ซือลั่วไม่ได้สนใจอันผิงจวิ้นจู่ นางเดินไปไม่กี่ก้าว มู่หรงตี๋ก็ตามนางมา

ซือลั่วยิ้มและกล่าว “ผู้ติดตามตัวน้อยของเจ้าเล่า”

“เจ้าหยุดหยอกล้อข้าได้แล้ว บิดาของนางเป็นแม่ทัพใหญ่ เสด็จพ่อของข้าจึงอยากให้ดองกัน แต่ข้าไม่ชอบนางจริงๆ คนอย่างนาง ต่อให้ข้าแต่งนางจริง คาดว่าไม่กี่วันคงต้องตายแน่ๆ”

ซือลั่วหัวเร...