บทที่ 339

เนื่องจากหิมะตกรถม้าจึงเคลื่อนตัวได้ค่อนข้างช้า

ถนนถูกปกคลุมไปด้วยหิมะสกปรกสีดำที่ถูกรถทับ

ซือลั่วเงยหน้าขึ้นมอง แล้วถดตัวกลับมาที่จริงรู้สึกเสียใจเล็กน้อยที่ออกมา

“เสี่ยวตี๋ พวกเรากลับไปตอนนี้ได้ไหมอันที่จริงข้ารู้สึกว่าแช่น้ำที่บ้านก็ไม่ต่างกัน”

มู่หรงตี๋ "..."

“ไม่ไกลหรอก มันเร็วมากเลิกพูดไร้สาระ...