บทที่ 342

ทั้งสองคนต่างไม่พูดไม่จา เว่ยฉงซีเป็นห่วงซือลั่ว ท่าทางเมื่อครู่ของนางดูไม่สู้ดีนัก คราวนี้ถ้าเขาสืบได้ว่าใครเป็นคนทำร้ายนาง เขาจะไม่มีวันปล่อยมันไปเด็ดขาด

เซวียชิงชูมองดูเขาอย่างเงียบงัน หลังจากนั้นครู่ใหญ่เขาจึงเอ่ยว่า “คิดไม่ถึงจริงๆ ว่าขาของพี่โหวหายดีแล้ว”

เว่ยฉงซีช้อนตาขึ้น "มันแปลกมากนักหรือ"...