บทที่ 477

แม้ว่าเจิ้งซินอี๋กับเฉินซือซือจะมีความสัมพันธ์พี่น้องแค่เปลือกนอกแต่เมื่อเผชิญกับคนที่ชิงชังเหมือนกัน นางก็ยังอดไม่ได้ที่จะเอ่ยปาก “องค์หญิงแห่งแคว้นหนานเยว่ช่างไร้ยางอายเสียจริงในยามกลางวันแสกๆ กลับให้บุรุษวาดรูปตนเอง”

คำพูดนี้ไม่น่าฟังอย่างยิ่งเนื่องจากกลุ่มพี่น้องตระกูลเฉินอยู่ใกล้กับพวกเว่ยฉงซี ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ