บทที่ 504

“อาศัยแค่เรื่องนี้คงไม่อาจอธิบายอะไรได้อาจจะเป็นเรื่องบังเอิญก็เป็นได้” เฉินเทากล่าว

เฉินเฟิงงเหลือบมองเขา"บังเอิญหรือ"

ทันใดนั้นเขาก็ยิ้มหยัน “มีเรื่องบังเอิญถึงเพียงนี้ที่ไหนกันยิ่งไปกว่านั้น...”

เฉินเฟิงงชี้ใบหน้าอีกครึ่งซีกที่สวมหน้ากากของตน“ไม่ว่าผู้ใดที่เห็นใบหน้าของข้าล้วนแต่หวาดกลัวทั้งนั้น ...