บทที่ 614

ซือลั่วรู้สึกเหมือนดอกไม้ค่อย ๆ บานในหัวใจ ทั้งร่างกายและจิตใจของนางรู้สึกอบอุ่นไปหมด "เว่ยฉงซี เจ้าไม่ได้โกหกข้าใช่ไหม"

เว่ยฉงซียิ้ม "ข้าเคยโกหกเจ้าเมื่อไหร่กัน"

ซือลั่วหน้ามุ่ย "เจ้าโกหกข้าไม่น้อย"

ขณะที่นางเอ่ยเช่นนี้ก็ไม่สามารถกลั้นรอยยิ้มบนใบหน้าได้เช่นกัน แล้วหัวเราะอย่างโง่งมอยู่สักพัก ซือลั่...