บทที่ 672

เมื่อออกมาจากจวนองค์รัชทายาท ซือลั่วหัวเราะจนเกือบจะตายอยู่แล้ว เว่ยฉงซีขมวดคิ้ว "ห้ามหัวเราะ"

ซือลั่วหยุดหัวเราะจริง ๆ นางเขกหัวเว่ยฉงซี "นึกไม่ถึงเลยว่าท่านอ๋องน้อยเว่ยจะได้รับความนิยมปานนี้”

เว่ยฉงซี "..."

“พี่สามของข้ายังไม่แต่งงาน พวกเราไม่ต้องไปหรอก กลับจวนเลยก็พอ” ซือลั่วกล่าว

เว่ยฉงซีพยักหน้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ