บทที่ 678

เมื่อซือลั่วเงยหน้าขึ้นมา เซียวโม่ก็เก็บความรู้สึกของตนเองแล้ว

“ทำไมถึงคิดว่าข้าป่วยเล่า”

ซือลั่วกล่าว "เมื่อครู่ข้าพูดไปตั้งมากมายปานนั้น เจ้าไม่ได้สะเทือนใจเลยแม้แต่น้อย ไม่ว่าจะเอ่ยถึงซูเหอก่วนหรือเสด็จแม่ หรือพวกองค์รัชทายาท เจ้าก็ไม่ได้มีความรู้สึกซึ้งใจอะไรเป็นพิเศษ เจ้าไม่ได้สนใจพวกนางเลย เจ้...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ