บทที่ 736

ซือลั่วมองไปที่หินจีหนิงอันดำขลับแล้วกล่าวว่า “ต้องหยดเลือดเพื่อให้จดจำเจ้านายหรือไม่”

เว่ยฉงซีขบขันเล็กน้อย ตอนกลางวันซือลั่วหนิบมันมามองอยู่นาน ตัวนางเองก็สงสัยใคร่รู้มาก แต่ก็หวาดกลัวเช่นกัน ไม่อยากลงมือแทงตัวเอง ดังนั้นจึงล้มเลิกไป ตอนนี้กลับหยิบออกมาอีก นี่คือความอยากรู้อยากเห็นมากของจริง

อันที...