บทที่ 87

“พี่ซี” หลี่หรูเหยียนร้องเรียก

ซือลั่วไม่ได้เงยหน้าขึ้นโดยตลอด ทว่าเมื่อได้ยินประโยคนี้ นางขมวดคิ้วเล็กน้อย

หลี่หรูเหยียนไม่ได้มาดีจริงดังคาด

เว่ยฉงซีเพียงแค่จ้องมองนางโดยไม่พูดอะไรสักคำ และไม่มีการเคลื่อนไหวใดๆ ทั้งสิ้น

สวี่ชางสังเกตเขามาโดยตลอด เมื่อเห็นท่าทีเช่นนี้ของเขา เขาก็รู้สึกว่าเป็นปกติ คน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ