บทที่ 67 Chapter 67

“เอาล่ะไปพักผ่อนกันได้แล้ว ใครมีหน้าที่อะไรจะไปทำก็ไป”

“เจ้าค่ะ อ้อ...เอ่อ ช่วงที่นายน้อยไม่อยู่ ท่านหญิงเสด็จมาที่นี่ครั้งหนึ่ง” มีซารายงานเบาๆ

รติรสเผลอเหลือบมองเขาพอดี เลยได้สบตาคมที่เปล่งประกายชนิดหนึ่งออกมา กระแสบางอย่างแล่นวาบผ่านหัวใจดวงน้อย

“อืม ขอบใจมาก ไปเถอะฉันเองก็อยากพักเหมือนกัน”

ค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ