บทที่ 35 บทที่9.มือที่สามแต่ไม่ใช่คนไกล 5

“ค่ะ ขอบคุณค่ะ”

ฟาบริซกระตุกยิ้ม เขาเดินออกจากห้องและใบหน้าเรียบกริบ ไม่มีใครเดาความคิดเขาออก นอกจากสองหนุ่มที่ตามติดเหมือนเงา

รถยนต์ประจำตำแหน่งเคลื่อนที่ออกไปจากคฤหาสน์ดีคอร์เนอร์ ดวงตาคู่หนึ่งมองตามด้วยความดีใจ วันนี้เธอไม่ต้องทนอุดอู้อยู่แค่ในห้อง ได้ออกไปสูดอากาศภายนอกบ้าง...อีกคนหนึ่งมองตามด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ