บทที่ 37 บทที่10 น้ำตานองหน้า 2

พิศตรายิ้มย่อง เธอรู้สึกเหมือนตัวลอย เขากล่าวชมเธอท่ามกลางบริวารและนังใบบัวก็ได้ยิน มันคนละชั้นกันเห็นๆ

“บัวไปช่วยป้าในครัวนะ...ตรงนี้คนเยอะแล้ว” หญิงสาวสะกิดสาวใช้คนหนึ่ง เธอต้องรีบปลีกตัวไปก่อนที่น้ำตาจะหยด...ถึงจะพยายามบอกตัวเองว่าเธอไม่รู้สึกรู้สา แต่เวลาเอาเข้าจริงๆ เธอกลับเจ็บรวดร้า...