บทที่ 64 บทที่15.กว่าจะรู้ใจตัวเอง 7

มุมปากของฟาริชมีรอยยิ้ม เขาเดินไปทรุดนั่งริมเตียงนอน พร้อมทั้งฉุดหญิงสาวขึ้นมาจากพื้น มาเกยหมิ่นๆ ที่หน้าตัก

“ยะ...อย่าค่ะ คุณคิดจะทำอะไรคะ?” เสียงห้ามแผ่วหวิว

หึๆ...ไม่มีคำตอบมีแต่เสียงหัวเราะแผ่วๆ ในลำคอ แต่มือร้อนผ่าวคู่นั้นก็ไม่ได้หยุดที่จะแกะ และปลด

“อย่าค่ะ...ยังไม่ค่ำเลย” ใบบัวท้วงเสียงอ่อ...