บทที่ 15 ลูกไก่ในกำมือ

ร่างบางพลิกกายในยามเช้า ในหัวสมองนึกได้ถึงเรื่องค่ำคืนผ่านมา รีบลุกพรวดมองสำรวจตนเอง สีหน้าตระหนก กวาดตามองรอบห้อง ไม่ได้อยู่ในห้องของชายใจร้าย แต่ที่นี่คือห้องของตนเอง ถอนหายใจโล่งอก ทว่า... แล้วหล่อนมาอยู่ที่นี่ได้อย่างไรเกิดอะไรขึ้นกับหล่อนหรือเปล่า ร่างกายไม่มีสิ่งผิดปกติใดๆ กัดริมฝีปากจนเป็นห้อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ