บทที่ 57 ส่วนหนึ่งของความรู้สึก

รถจอดที่บริษัทรีบเปิดประตูรถลงมา พนักงานในบริษัทต่างยกมือไหว้หญิงสาวกันยกใหญ่ ธานต์เมธาเดินตามหลังยกมือรับไหว้พนักงาน ถึงห้องทำงานหล่อนเอาแต่ก้มหน้าก้มตาสนใจแต่กองเอกสารตรงหน้า โดยไม่สนใจเจ้าของห้องเลย ธานต์เมธาเริ่มหงุดหงิดก่อนที่โทรศัพท์เขาจะดังขึ้น

“ครับพ่อ” กรอกเสียงตามสาย

“วันนี้ช่วยพาหนูพิมพ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ