บทที่ 72 Chapter 72

Chapter 72

“ปรางค์ฟังผมนะ มนุษย์ทุกคนที่เกิดมาบนโลกใบนี้ ล้วนแล้วแต่มีความทุกข์ด้วยกันทั้งนั้น หนักเบาแตกต่างกันไป ปรางค์ต่อสู้กับความเจ็บปวดและเสียใจมามากพอแล้ว ถึงเวลาที่จะทิ้งทุกอย่างและเริ่มต้นชีวิตใหม่ ชีวิตยังต้องเดินไปอีกไกล ปรางค์ต้องเข้มแข็ง ไม่ใช่เพื่อใคร เพื่อตัวปรางค์เอง” ศาสตราปลอบโยนป...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ