บทที่ 83 83

“ริคคะ...” คราวนี้หญิงสาวน้ำตาไหลรินและโอบใบหน้าคร้ามคมด้วยอุ้งมือทั้งสองบอกความรักเปี่ยมล้นท้นหัวใจ

“นุ่นไม่ได้หนีคุณไปไหนนะคะ แค่อยากออกมานั่งเล่นไวโอลินที่ตรงนี้ก็เท่านั้น นุ่นแค่อยากออกมาอยู่ในโลก ที่ไม่มีใครเลยเสียบ้าง เท่านั้นเองค่ะ”

“แต่คุณก็ไปไหนโดยไม่บอกผม หรือคุณพ่อมาพูดอะไรที่ทำให้คุณอย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ