บทที่ 204 64.2 พบพาน

“เจ้าคือเสี่ยวซีจริงๆ ด้วย” หานไท่หยางยิ้มทั้งน้ำตา เขาเฝ้าตามหานางมาตลอดแปดปี แต่ในที่สุดวันนี้กลับได้เจอนางเสียที ช่างเป็นสวรรค์ดลใจโดยแท้ เขาไม่รอช้าอีกต่อไป ต่อให้นางจะเปลี่ยนแซ่เป็นอย่างอื่น แต่สิ่งที่เป็นเอกลักษณ์ของนางคือกลิ่นกายที่หอมและดวงตาอันงดงามที่ไม่มีใครเหมือนได้

ฮ่องเต้หนุ่มใช้ฝ่ามือ...