บทที่ 237 75.1 กลับมาเพื่อรัก

จางฮูหยินนั่งหวีผมตนเองที่หน้ากระจก แม้ตอนนี้จะเป็นยามบ่าย แต่ทว่าสีหน้าของนางกลับไร้ซึ่งความรู้สึกใด ตั้งแต่รับรู้ว่าจางอวิ๋นซีกลับมาแบบไร้วิญญาณ นางก็แทบไม่มีจิตใจจะทำสิ่งใดต่อไป สายตาของนางเหม่อลอยมองกระจกทองเหลืองบานใหญ่ในห้องนอนของตนเอง

“อาเฝ่ย เจ้ากินข้าวหน่อยเถิด” ไท่ฮูหยินเดินเข้ามาหาลูกสะใภ...