บทที่ 59 17.2

“หรูหรง หยางกูกู! ข้าจะย้ายไปนอนเรือนรับรอง เก็บของให้ข้าด้วย!” นางพูดจบไม่หันมามองผู้เป็นสามีสักนิด ได้แต่เดินจ้ำออกไปอย่างโกรธเคือง

หลินกงกงกล่าวกับผู้เป็นเจ้าของวัง “ท่านอ๋อง ทรงอย่าเคืองพระชายาเลยพะยะค่ะ ทรงไปขอโทษพระชายาเถิด”

หานไท่หยางมองตามแผ่นหลังนางด้วยความรู้สึกที่ยากจะอธิบาย จนกระทั่งลับ...