บทที่ 91 26.4

บ่ายคล้อยแล้ว องค์หญิงซิ่วอิ่งเดินออกจากโรงน้ำชา นางแต่งกายมิดชิดรัดกุมยิ่งท่ามกลางสภาพอากาศที่ร้อนจัด หมวกม่านมี่หลีคอยปกปิดใบหน้าของนางจากชาวเมืองแคว้นหาน เนื่องด้วยหูตาของหานไท่หยางมีมากมาย นางเกรงว่าจะเป็นที่สงสัยได้

นางเดินมาได้สักพัก กลุ่มโจรกลุ่มหนึ่งที่ได้รับคำสั่งบางอย่างให้มาจัดการองค์หญิง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ