บทที่ 52 ตอนที่ 52

กระสับกระส่ายจนมิอาจข่มตาให้หลับลงได้ ผุดลุกผุดนั่งอยู่นานกว่าชั่วโมง เงี่ยหูฟังเสียงเรืออยู่ตลอดเวลา คอยการกลับมาของนายหัวจนไม่เป็นอันนอน

‘นายหัวกลับมาแล้ว’ เป็นเสียงรำพึงเบาๆของหญิงสาวที่แหวกม่านหน้าต่างออกมามอง ทอดสายตาไปที่สะพานไม้ แลเห็นนายหัวกำลังก้าวลงจากเรือ เธอจดจำเค้าโครงร่างสูงใหญ่ของเขา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ