บทที่ 98 ตอนที่ 98

เมื่อร่างสูงใหญ่ก้าวพ้นถนนโรยกรวด เลาะเลียบไปตามชายฝั่ง กระทั่งลับไปที่ชายป่าโกงกาง เมื่อเป็นอิสระจากสายตาของชื่นจิตกับเท่ง ชายหนุ่มเพิ่งรู้สึกถึงปลายเท้าตัวเองที่เย็นเยียบ ในทุกจังหวะที่เหยียบลงพื้น บางครั้งก็รู้สึกชาเหมือนจะก้าวไม่ออก จึงได้แต่ผ่อนลมหายใจออกมาแผ่วๆ จังหวะเต้นของหัวใจมันช่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ