บทที่ 73 บทที่ 73

“อย่าพยายามเลยค่ะ ฉันไม่อยากให้คุณต้องมาเสียเวลากับฉัน เพราะถึงยังไงก็ไม่มีใครมาแทนที่พ่อของลูกฉันได้”

“คุณตันหยงคงรักเขามากสินะครับ ผมอยากจะรู้จักผู้ชายผู้โชคดีคนนั้นจัง”

สรัญรัตน์วางช่อดอกไม้บนโต๊ะ เธอจะเล่าเรื่องที่เกิดขึ้นให้ใครฟังได้ มือนุ่มวางบนหน้าท้องนูนๆ ของตัวเอง แล้วก็ลูบไปมาเบาๆ ส่งผ่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ