บทที่ 74 บทที่ 74

เอ่ยจบก็เดินออกไปจากผับแห่งนั้น เวลานี้ยังไม่ดึกมากเพราะผับก็เพิ่งเปิดให้บริการไม่นาน ชายหนุ่มเดินไปยังลานจอดรถกำลังจะไขประตูอยู่รอมร่อ หากหางตาไม่เหลือไปเห็นร่างเล็กๆ ของเด็กวัยประมาณ 3 ขวบ กำลังวิ่งออกมาเก็บลูกโป่ง นั่นคงไม่ทำให้เขาเบิกตากว้างเท่ากับเห็นรถคันหนึ่งกำลังแล่นตรงมายังเด็กคนนั้น

“หนู!...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ