บทที่ 20 ได้แต่เสียใจ(1)

[Talk: วาคิน]

ตอนเช้า

คอนโด

"ลูกตาล!!" ผมรีบขับรถเข้ากรุงเทพฯ แต่เช้ามืด ที่เมื่อคืนต้องอยู่เป็นเพื่อนฟ้าเพราะตะวันไม่สบาย

ไม่ใช่ผมไม่เป็นห่วงลูกตาล อยู่ด้วยกันมาเป็นปี ๆ มันก็ต้องห่วงอยู่แล้ว อีกอย่าง...ตาลเธอก็เป็นเมียผม จะไม่ห่วงได้ไง

เด็กคนนี้เป็นเด็กดี เธอเชื่อฟังผมทุกอย่าง เธอยอมผมได้ทุกอย่า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ