บทที่ 8 อยากรู้จัก(1)

"อยากค่ะ!!!" ฉันหลับตาและตะโกนมันออกไป

"ลูกตาลอยากรู้จักคุณ!"

"ได้ไหม!"

ฉันจะลองทำตามหัวใจตัวเองสักครั้ง ถ้าการตัดสินใจครั้งนี้มันผิดพลาด ฉันก็จะยอมรับมัน เพราะบางทีตัวฉันเองก็ต้องการใครสักคนที่ปกป้อง ถ้าเกิดเหตุการณ์เหมือนวันนี้อีก

"เธอแน่ใจนะ" น้ำเสียงที่เย็นชาเดินกลับมา

"ค่ะ ตาลแน่ใจ"

"ฉันไม่เหมือนคนอื่นทั่วไป เธอจะรับได้ไหม!"

"ค่ะ ตาลรับได้"

"และอยู่กับฉัน เธอต้องทำตามกฎของฉัน เธอยังจะอยากรู้จักฉันอยู่ไหม"

น้ำเสียงเขามันดูเย็นลง พร้อมกับใบหน้าหล่อ ๆ ที่ยื่นเข้ามาใกล้ ใกล้จนได้กลิ่นลมหายใจอุ่น ๆ กลิ่นตัวหอม ๆ ทำไมเขามีอิทธิพลต่อใจขนาดนี้

ฉันได้แต่มองเขา เหมือนดวงตาคู่นั้นมันมีมนต์สะกดทำให้น่าหลงใหล

"คุณเชื่อในรักแรกพบไหม"

"แต่ตาลเชื่อ เพราะมันได้มายืนอยู่ตรงหน้าตาลแล้ว"

ฉันรวบรวมความกล้าและพูดมันออกไป

"ฉันไม่เชื่อในพรหมลิขิต"

"เพราะฉันเป็นคนลิขิตมันเอง" เขาพูดเรียบ ๆ พร้อมสายตาที่เย็นชา

"แต่ถ้าเธอยอมทำตามข้อตกลงของฉันได้!"

"ฉันสัญญาว่าฉันจะมีแค่เธอคนเดียว"

ทำไมคำพูดของเขามันดูแปลก ๆ และน่ากลัวแบบนั้น

"ฉันจะบอกเธอทุกอย่าง"

"ถ้าเธอรับได้ เธอจะเป็นผู้หญิงของฉันทันที"

"แต่ถ้าเธอรับไม่ได้ฉันก็ไม่ว่าอะไร"

...วาคินเดินไปนั่งที่ปลายเตียงแล้วเล่าทุกอย่าง ทุกอย่างเกี่ยวกับตัวเองให้ลูกตาลฟัง ทั้ง ๆ ที่ เขาเองก็ไม่เคยพูดเกี่ยวกับตัวเองให้ใครรับรู้มาก่อน

"เธอยังอยากจะรู้จักฉันอยู่ไหม"

ฉันยอมรับว่าอึ้งกับสิ่งที่ตัวเองได้ยิน แล้วจะทำยังไงต่อไป แววตาที่เขามองฉันตอนนี้เขาดูเจ็บปวดมาก และเชื่อว่าที่เขาพูดออกมาทั้งหมดเขาพูดเรื่องจริง

ที่เขาบอกเขาไม่เคยบอกใครเกี่ยวกับอาการของตัวเอง แต่เขาบอกกับฉันทุกอย่าง แล้วแบบนี้ฉันควรตัดสินใจยังไงดี

"ฉันยอมรับว่าฉันไม่ได้คิดอะไรกับเธอ ไม่ได้ชอบหรือรักเธอ"

"แต่ฉันแค่..." เขาลุกแล้วเดินมาหา

"แค่ต้องการใครสักคนที่จะมาช่วย" สายตาแบบนี้ คำพูดแบบนี้ มันทำให้หัวใจมันเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ

"ว่าไง เธอยังอยากรู้จักฉันอยู่ไหม!"

สายตาเย็นชาจ้องหน้าฉันอยู่แบบนั้น ฉันเองก็ได้แต่เงียบแล้วจ้องหน้าเขา

"ยะ...อยากค่ะ ตาลอยากรู้จักคุณให้มากกว่านี้!"

และสุดท้ายฉันก็ทำตามเสียงหัวใจตัวเอง

ถึงใครจะว่าใจง่าย แต่สำหรับคนที่ปิดกั้นความรู้สึกนี้กับทุกคนอย่างฉัน สำหรับเขาคือรักแรกพบและฉันยอมเขาได้ทุกอย่าง ไม่ว่าจะต้องเจ็บตัวสักแค่ไหน!

"งั้น..." เขาเอามือลูบหัวอย่างเบามือ

"ฉันจะทำตามที่ฉันพูดทุกอย่าง"

"ถึงฉันจะไม่รักเธอ แต่ฉันจะมีแค่เธอคนเดียว!"

พร้อมกับริมฝีปากที่ค่อย ๆ ยื่นเข้ามาประกบปากจูบอย่างอ่อนโยน ไม่รุนแรงเหมือนสองครั้งก่อนหน้านี้

"แต่เธอต้องทำตามกฎ ข้อตกลงทุกอย่าง"

เขาถอนจูบพร้อมลมหายใจที่ติดขัด มองหน้าอย่าง ตัดใจ

"ค่ะ...ตาลจะทำตามคำสั่งคุณทุกอย่าง"

ฉันได้แต่ก้มหน้าไม่กล้ามองหน้าไม่กล้าสบตาเขา เขามีทั้งความอบอุ่นความน่ากลัวอยู่ในเวลาเดียวกัน

"ปะ..ไปไหนคะ" เขาไม่พูดอะไรแต่ดึงฉันไปที่รถ

"ต่อไปเธอต้องไปอยู่กับฉัน!"

"ห๊ะ..อยู่กับคุณ!" ฉันตกใจกับคำพูดของเขามาก

"หรือจะเปลี่ยนใจ!" เขาจ้องหน้าฉันตาเขม็ง

"มะ ไม่ค่ะ ตาลแค่สงสัย" ฉันได้แต่ก้มหน้าเดินตามเขาไปขึ้นรถ

ระหว่างทางไม่กล้าแม้แต่จะพูดหรือมองหน้าเขาด้วยซ้ำ แทบกลั้นหายใจเลยก็ว่าได้ จะบอกว่าตื่นเต้นก็ไม่เต็มปาก จะว่ากลัวก็ไม่เชิง

คอนโด

"นี่ห้องเธอ!"

เขาพาฉันเข้าไปในห้องที่มันใหญ่และกว้างกว่าห้องที่เคยอยู่หลายเท่า

"ส่วนนี้อ่านให้ละเอียด" เขายื่นเอกสารให้ ฉันก็รับแบบงง ๆ

"เปลี่ยนใจตอนนี้ยังทัน"

ฉันมองไปรอบ ๆ ห้อง ห้องนี้มันมีบางอย่างชวนให้ขนลุก

มันมีราวเหล็กบนหัวเตียง ผนังห้อง ระเบียงห้องที่ไม่เหมือนกับที่อื่น พร้อมกับกุญแจมือ และอุปกรณ์ต่าง ๆ เหมือนที่ในหนังที่พระเอกซาดิสม์ชอบใช้ระบายอารมณ์กับร่างกายคนอื่น

ฉันมองไปรอบ ๆ ห้อง ยอมรับเลยว่ากลัวมาก

ตอนนี้เขาไปไหนแล้วก็ไม่รู้

ฉันได้แต่อ่านข้อตกลงระหว่างเรา

ถ้าฉันยอมรับมันฉันจะได้เงินจำนวนมหาศาล แต่นั่นมันไม่ใช่สิ่งที่ต้องการ

ฉันแค่อยากอยู่กับเขา อยากรู้จักหมอให้มากขึ้น อยากเป็นคนที่เข้าใจเขาแค่นั้น

30 นาทีผ่านไป

แกร่ก!!

ระหว่างที่กำลังอ่านข้อตกลงอีกรอบ ประตูห้องก็ถูกเปิดออก พร้อมกับหมอที่พันผ้าขนหนูผืนเดียวเดินเข้ามาในห้อง

ฉันได้แต่มองแล้วต้องหลบสายตาอันคมกริบ

ก่อนจะได้แค่นั่งก้มหน้าพร้อมกับหัวใจที่เต้นแรงแทบทะลุออกมา