บทที่ 5 ทาสสวาทจอมบงการ บทที่ 5
“อุ๊ย! คุณดมิทรี” ภัสราอุทานด้วยความตกใจอีกครั้ง ร่างของเธออยู่บนตัวเขา นั่งคร่อมบนตัวเขา บั้นท้ายของเธอกำลังเสียดสีกับหน้าตักของชายหนุ่มและบดเบียดกับความแข็งขึงที่ดุนดันอยู่ในน้ำ มันทำให้หญิงสาวรู้สึกโกรธระคนเขินอาย
“ฉันนั่งข้าง ๆ คุณก็ได้นี่คะ ดมิทรี”
“ถ้านั่งข้าง ๆ อย่างเมื่อกี๊แล้วเธอจะนวดให้ฉันได้ยังไง ตัวเธอเล็กออกอย่างนี้ ไหล่ฉันกว้างนะจะบอกให้”
“ฉันทำได้ค่ะ”
“เธอทำในสิ่งที่ฉันต้องการได้ทุกอย่างจริง ๆ เลยนะ เวอร์เน็ตตา”
เขาไม่ได้ประชด แต่นั่นคือความจริง ความอ่อนหวานของภัสรากำลังละลายความเกรี้ยวโกรธของเขาเรื่องที่เบนจามินพาเธอมาตั้งแต่หนแรก ร่างนุ่มของเธอกำลังทำให้เขาร้อนรุ่ม ทำให้เขาแข็งขึงขึ้นมา แต่ตอนนี้ดมิทรีมองว่ามันไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา
ปัญหาใหญ่ไม่ใช่เรื่องของร่างกายและสัมผัส แต่มันคือความตั้งใจของเขาที่จะกลั่นแกล้งให้เธอโกรธและพยายามไปจากเขาเสียตั้งแต่คืนนี้ต่างหากกลับกลายเป็นว่าเขากำลังขุดหลุมพรางไว้ฝังตัวเองโดยแท้
ดมิทรีอยากให้ภัสราโกรธ เธออาจจะโวยวายและขอกลับเมืองไทยโดยไม่แยแส ทว่าสิ่งที่เกิดขึ้นกลับตรงกันข้าม เรือนร่างงดงามของเธอมีพลังบางอย่างดูดดึงให้เขาอยากเข้าใกล้ อยากกอดเธอไว้แทนที่จะขับไล่ไสส่ง
“ว่ายังไงล่ะ เวอร์เน็ตตา...เธอจะไม่นวดให้ฉันแล้วหรือ?” เขาถามย้ำและเห็นแววตาของหญิงสาววาววามขึ้นมาชั่วครู่
“ค่ะ...ฉันจะนวดให้คุณ”
“ฉันขอถามอีกครั้งได้ไหม...ป้าของเธอสอนอะไรก่อนจะมาพบฉันที่นี่”
“ป้าดวงให้ฉันมาคอยรับใช้คุณค่ะ” พูดพลางก็เลื่อนมือจับที่ไหล่ของเขา กดน้ำหนักบนปลายนิ้ว ตั้งใจจะเบี่ยงเบนความสนใจของดมิทรีด้วยการทำให้เขาผ่อนคลาย ทว่าตัวเธอเองก็เกิดความรุ่มร้อนอย่างประหลาด ทุกครั้งที่จ้องหน้าเขา มองมัดกล้ามเนื้อบนตัวเขา ลมหายใจของเธอมันก็พาลจะติดขัด
บทที่ 5
“ทำไมเธอไม่รู้จักปฏิเสธเสียบ้าง เธออาจไม่ทำก็ได้ไม่ใช่หรือ”
ดมิทรีเอ่ยถาม เขาเองก็กำลังพยายามอย่างหนักสำหรับการอดกลั้น ก็ผู้หญิงทั้งคนมานั่งอยู่บนหน้าตักของเขา แถมเขายังเปลือยเปล่าล่อนจ้อนจะไม่รู้สึกอะไรเลยก็ใช่ที่ เขาเป็นพระอิฐพระปูนเสียที่ไหน
“ค่ะ...ฉันจะไม่ทำก็ได้ แต่ป้าของฉันเป็นผู้มีพระคุณกับฉันมาก อะไรที่จะตอบแทนท่านได้ฉันก็ยินดีทำค่ะ”
ภัสราตอบและพยายามไม่สบสายตาคู่คมของเขาที่มันคอยจะจับจ้องและทำให้เธอวูบวาบเหมือนจับไข้
“ถ้าอย่างนั้นแล้วเธอก็คงจะยินดีทำทุกอย่างตามที่ป้าของเธอสั่งมาซีนะ ทำตามคำสั่งของฉันที่จะให้เธอทำอะไรก็ได้อย่างนั้นใช่ไหม”
“ถ้ามันจะไม่ใช่เรื่องที่เหลือบ่ากว่าแรงค่ะ”
“ถ้าอย่างนั้นแบบนี้ล่ะไม่เหลือบ่ากว่าแรงของเธอแน่ ๆ เวอร์เน็ตตา”
จู่ ๆ ดมิทรีก็ถลกชุดกระโปรงบนร่างนุ่มจนพ้นไปจากตัวหญิงสาวแล้วโยนไปกองรวมกับเสื้อผ้าของเขา เหลือเพียงร่างอ้อนแอ้นที่มีเพียงบราเซียและแพนตี้ปกปิดไว้อย่างหมิ่นเหม่เท่านั้น
“อุ๊ย! คุณดมิทรี”
ภัสราร้องตกใจ น้ำอุ่นกระฉอกใส่ร่างกายที่ร้อนผ่าวของหญิงสาวในขณะที่ดมิทรีกำลังตื่นตะลึง ร่างสาวที่อวดความขาวผ่องสล้างตรงหน้านั้นไม่เหมือนเรือนร่างภายนอกของเธอที่หลอกตาเขาเลย
ไหล่บางของภัสรากลมกลึงรับกับเรียวแขนราวลำเทียน ทรวงอกอวบสล้างดันเนื้อผ้าลูกไม้ของบราเซียที่ปกปิดมันไว้แค่เพียงปลายถันที่เห็นรำไร แค่เพียงสะกิดมันออกไปสัดส่วนงดงามก็จะปรากฏแก่สายตาของเขา
ชายหนุ่มเลื่อนสายตาของเขาลงต่ำไปจากนั้น มันคือหน้าท้องแบนราบและส่วนที่อยู่ต่ำลงไปอีกซึ่งมันจมอยู่ใต้น้ำแต่กำลังเสียดสีกับแกนกลางลำตัวของเขา ภัสราเกือบจะเปลือยเปล่าต่อหน้าเขาอยู่แล้ว หญิงสาวยกแขนทั้งสองขึ้นปกปิดทรวงอกนุ่มและนิ่วหน้า
“คุณดมิทรี ที่ฉันพูดมันไม่ได้หมายความว่าอย่างนี้นะคะ”
“ฉันก็แค่เห็นชุดของเธอเปียกหมดแล้ว อยากจะช่วยถอดออกให้ก็เท่านั้น”
เขาแสร้งว่า ช่างเป็นเหตุผลที่ฟังไม่ขึ้นเลยจริง ๆ ถ้าภัสราไม่พอใจและลุกขึ้นจากอ่างน้ำวนตอนนี้และขอเขากลับเมืองไทย...โอ...มันอาจจะสายไปแล้วก็ได้สำหรับแผนการของเขาเพราะมือหนารั้งร่างบางไว้ด้วยการจับที่เอวคอดของเธอแน่น
“นวดให้ฉันเถอะ เวอร์เน็ตตา...ฉันไม่ทำอะไรมากไปกว่านี้หรอกนะ”
เขาว่าพลางดึงมือของหญิงสาวมาวางบนไหล่ทั้งสองข้าง ไม่ทำอะไรมากไปกว่านี้อย่างนั้นหรือ...ช่างเป็นคำพูดที่สวนทางกับความรู้สึกของเขาโดยสิ้นเชิง
“อืม...นวดอย่างนั้นล่ะ”
เขาพูดเสียงแผ่ว ๆ เมื่อภัสรายินยอมทำตามคำสั่งของเขาอีกครั้ง หญิงสาวรู้สึกกระอักกระอ่วนใจแต่ไม่รู้ทำไมเธอถึงได้ยินยอมทำตามบัญชาของจอมบงการอย่างดมิทรี
“เคยทำอย่างนี้ให้ใครบ้างไหม?”
“นวดนะหรือคะ?”
“นวดท่านี้...เธอทำให้ฉันผ่อนคลายมากรู้ไหม”
“คุณเป็นคนแรกค่ะ...คุณดมิทรี”
หญิงสาวยังคงกดปลายนิ้วบนบ่ากว้างซึ่งดูเหมือนมันเป็นงานที่ไม่เสร็จสิ้นสักทีสำหรับเธอตอนนี้ ดวงตากลมโตสุกใสของหญิงสาวเผลอจับจ้องที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขาอีกครั้ง
