บทที่ 7 ทาสสวาทจอมบงการ บทที่ 7

ดมิทรีเคล้นเนื้อนิ่มของสองเต้าก่อนจะหมุนวนปลายนิ้วบนยอดถันสีแดงระเรื่อ มันทำให้ภัสราแทบขาดใจเพราะเป็นส่วนอ่อนไหวอย่างที่สุดสำหรับเธอ

เสียงซี๊ดเบา ๆ หลุดออกมาจากปากของหญิงสาว รุ่มร้อนที่แกนกายอย่างประหลาด เธอเผลอบดเบียดบั้นท้ายกับท่อนขาแข็งแรงของเขาจนน้ำในอ่างไหวกระเพื่อมแรงขึ้น

“เวอร์เน็ตตา...อา”

เขาคงปล่อยให้เธอโกรธและหาเรื่องกลับเมืองไทยไม่ได้เสียแล้ว จากที่คิดว่าเบนจามิน ผู้ช่วยตัวแสบเอาภาระมาให้กลับกลายเป็นว่าเขาได้ค้นพบความรู้สึกใหม่ที่เพิ่งเกิดขึ้น

มันรวดเร็วมากจนน่าตกใจ เขาห่างจากผู้หญิงมาไม่นานเท่าไหร่ แต่สำหรับภัสราแล้ว เธอทำให้ร่างกายของเขาโหยหาอย่างประหลาด จากที่ใช้มือเคล้นคลึงสองเต้าภูเขาไฟก็เลื่อนใบหน้าหล่อเหลาเข้าไปใกล้และลองชิมความหวานจากยอดถันสีสวยด้วยปากหยักหนา

“อูวว...อืม...คุณดมิทรี”

ภัสราไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น แต่ร่างของเธอเหมือนถูกแผดเผาด้วยไฟร้อน แต่มันเป็นไฟอารมณ์ที่กำลังลุกช่วงจากการปลุกเร้าของมหาเศรษฐีหนุ่ม และดมิทรีก็หยุดตัวเองไม่ได้เลยที่จะชิมรสหวานจากสองเต้า เฟ้นฟอนด้วยใบหน้าเหมือนเขาพลัดตกลงไปอยู่กลางดงดอกไม้

“คุณดมิทรี...ซี๊ดดด...อ๊า...อ๊า”

หญิงสาวราวกับถูกบีบอัดด้วยอารมณ์ใคร่ที่พุ่งทะลักขึ้นมาจนล้น ดมิทรีดูดกลืนที่ปลายของสองเต้าชูชัน มันแข็งเป็นไตสู้ปากของชายหนุ่มที่กลืนเข้าไปและดูดมันเบา ๆ สลับกับหนักหน่วงทำเอาร่างเล็กสั่นเทิ้ม

“ซี๊ดด...อา...อา...”

หญิงสาวสอดมือเข้าไปในกลุ่มเรือนผมสีบรูเน็ตของชายหนุ่ม เขายังคงเฟ้นฟอนอยู่กับสองเต้ากลมกลึงราวกับยังกินอาหารรสเลิศไม่ยอมอิ่มเอม

“คุณดมิทรี...ได้โปรด...ได้โปรด”

ภัสราร้องคราง เสียงของเธอเบาหวิวเหมือนท่าทีกระมิดกระเมี้ยน ดูเหมือนเธอยังไม่ปลดปล่อยอารมณ์ออกมาเต็มที่กระทั่งดมิทรีเลื่อนใบหน้าออกจากเนื้อกลมกลึง ชายหนุ่มเปลี่ยนให้หญิงสาวกลับไปอยู่ใต้ร่างของเขา เธอดูตกใจเล็กน้อย แต่อารมณ์หวั่นกลัวอย่างคราวแรกหายไปจนหมดแล้ว

“เวอร์เน็ตตา...ฉันว่าแบบนี้ดีกว่าให้ป้าเธอเอาเงินมาใช้หนี้เป็นไหน ๆ”

“ป้าดวงคืนเงินคุณแน่ ๆ ค่ะ คุณดมิทรี”

ภัสราหายใจหอบขัด เธอขืนตัวเบา ๆ แต่ก็รู้ว่าเขาไม่มีทางปล่อยเธอไปแน่ ตอนนี้ตัวเธอเปียกปอน เรือนผมยาวลู่ลงแนบศีรษะ ปลายผมทั้งสองลู่ลงไปปิดที่ยอดถันทั้งสอง ดูราวกับว่าเธอคือนางไซเรนแสนสวยกลางมหาสมุทรสำหรับดมิทรี

“ตอนนี้ฉันยังไม่อยากคุยเรื่องหนี้...แต่ฉันอยากคุยเรื่องของเรามากกว่า”

บทที่ 7

“คุณคงอยากส่งฉันกลับเมืองไทย...ใช่ไหมคะ?”

ภัสราถามเขาขณะที่รู้สึกถึงน้ำหนักของร่างสูงใหญ่ทิ้งลงมาบนตัวเธอเต็มที่ รอยยิ้มผุดขึ้นที่มุมปากของดมิทรี เขาหรี่ตามองเธออย่างมีความหมาย

“ตอนแรกก็อยาก...แต่ตอนนี้อยากอย่างอื่นมากกว่า”

“อื๊อ...คุณดมิทรี”

เสียงเล็กหลุดออกมาเมื่อรู้ตัวว่าแพนตี้ตัวน้อยซึ่งเป็นอาภรณ์ชิ้นสุดท้ายของเธอถูกเขาดึงออกไปแล้ว จะควานหาอย่างไรในอ่างน้ำวนนี่ล่ะในเมื่อตัวเธอก็ถูกเขากดทับไว้แบบนี้

อาการขัดขืนเล็กน้อยของภัสรานั้นเป็นธรรมชาติ ดมิทรีคิดว่าเธออาจไม่เสแสร้งแต่เขาก็อยากรู้อีกอย่างหนึ่งว่าแท้จริงเธอยังเป็นผู้หญิงบริสุทธิ์ผุดผ่องหรือไม่

เนื้อตัวขาวผุดผาดของหญิงสาวเปียกปอน น้ำในอ่างอยู่ระดับแค่ปกปิดยอดถันบนสองเต้ากลมกลึงเท่านั้น หญิงสาวรับรู้ถึงฝ่ามือสากหนาที่ถูไถไปมาบนเนินนุ่มนิ่ม แต่ปัญหาของเธออีกอย่างคือแก่นกายของดมิทรีกำลังดุนดันอยู่ตรงระหว่างซอกขา

เขาโน้มใบหน้าลงมาหาเธอ จูบบนริมฝีปากอิ่มชื่นสีระเรื่อและหญิงสาวก็ยินยอมแต่โดยดี เธอน่าจะขัดขืนเขาสักเล็กน้อยแต่ร่างกายของเธอกลับทำในสิ่งตรงข้าม นั่นคือกอดตอบเขาด้วยแขนเรียว

“เวอร์เน็ตตา...อืม...อืม”

เสียงห้าวแผ่วเบาเหมือนคนละเมอ ไม่น่าเชื่อว่าเขาจะเคลิบเคลิ้มไปกับผู้หญิงตัวเล็กอย่างภัสราได้มากขนาดนี้  เขาไม่ได้แค่อยากกอดหรือจูบหญิงสาวอีกต่อไป เป้าหมายของเขาลึกล้ำกว่านั้น

“คุณดมิทรี”

ร่างอ้อนแอ้นกระตุกขึ้นมาเมื่อเขาเสียดสีถูไถแก่นกายกกับเนินอิ่มกลางลำตัวของเธอใต้น้ำ ไรขนแข็ง ๆ ของเขาเสียดสีกับเนินสามเหลี่ยมที่อยู่ต่ำกว่าหน้าท้องลงไป มันอาจไม่ใช่เรื่องน่าตกใจแต่สำหรับผู้หญิงที่ไม่เคยมีประสบการณ์อย่างภัสรา การกระทำเช่นนั้นของเขาทำให้เธอรู้สึกถึงความร้อนรุ่มในกายที่มันไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน

“คุณดมิทรี...อูย...อา”

เขากำลังปลุกปั่นเธอด้วยการเบียดบดความแข็งแกร่งกับส่วนอ่อนนุ่มและไวต่อสัมผัสอย่างที่สุด ดมิทรีเบียดตัวเขาเข้าหาเธอแกมบังคับให้หญิงสาวต้องแยกเรียวขาออกจากกัน

“คุณดมิทรี...ได้โปรดเถอะค่ะ...ฉะ...ฉันไม่เคยแบบนี้”

ภัสรายันฝ่ามือกับหน้าอกที่รกเรื้อไปด้วยไรขนสีน้ำตาลทองของมหาเศรษฐีหนุ่ม จะให้เขาหยุดตอนนี้อย่างนั้นหรือ...มันสายเกินไปสำหรับสาวไร้ประสบการณ์อย่างภัสราและเป็นสิ่งยากเย็นที่จะหักห้ามความต้องการอันพลุ่งพล่านของเขา

“ไม่ยากหรอกสาวน้อย...เวอร์เน็ตตา...ฉันจะสอนเธอเอง”

“ฉันไม่เคยนี่คะคุณดมิทรี...อุ๊ย!”

หญิงสาวสะดุ้งขึ้นอีกครั้งเมื่อรู้สึกว่าส่วนปลายของแก่นกายชายเริ่มรุกล้ำอยู่ที่ปากถ้ำสวาท ดมิทรีกดส่วนที่แข็งขึงกับร่องตรงกลางเนินอวบอิ่ม มันทำให้ภัสราเสียวซ่านและเริ่มรับรู้ถึงความทรมานไปพร้อมกัน

“คุณดมิทรี...อะ...อ๊า!”

บทก่อนหน้า
บทถัดไป