บทที่ 14 มาหาถึงที่

“ไหนแกบอกมันว่าเขาร้ายไง แล้วทำไมตอนนี้แรดมาสนับสนุนยัยพิชห้ะไอ้ต้น” ปัทมาเอ่ยถามเพื่อนหนุ่มหัวใจสาวออกไปอย่างจิดกัด

“อ่าวยัยแป้ง แกลองคิดดูสิถ้ายัยพิชไม่มีเงินใช้หนี้ยัยพิชก็อาจจะไปเป็นเมียน้อยไอ้เสี่ยนั่น ไหนๆก็จะต้องเสียตัวฉันว่าคุณฟรานติโน่นี่แหละเหมาะสมที่สุด อีกอย่างผู้หญิงซิงๆสมัยนี้หายากจะตาย บางทีเขาอาจจะติดใจยัยพิชก็ได้ใครจะไปรู้” นภัทรเอ่ยบอกเป็นฉากๆ จนสองสาวถึงกับพยักหน้าตามอย่างเห็นด้วย

“เดี๋ยวนะแก คือตอนนี้ฉันยังไม่ได้กับเขาปะ พวกแกอย่าคิดเป็นตุเป็นตะดิ ตอนนี้ฉันกำลังรอให้เหยื่อติดเบ็ดอยู่ ถ้าสำเร็จฉันก็คงจะได้เงินมาใช้หนี้ได้หมด” พิชชาภาพูดด้วยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ เพราะเธอแอบวางแผนล่อต่อมความยากของเสือหนุ่มไว้อย่างแนบเนียน

“หมายความว่าไงอ่ะยัยพิช ฉันไม่เข้าใจที่แกพูดแล้วเนี่ย สรุปแกจะเอายังไงกันแน่” ปัทมาบอกไปก็เริ่มสงสัยว่าเพื่อนสาวมีแผนอะไรอีก

“ก็เอาเขานั่นแหละ แค่ตอนนี้ฉันกำลังเล่นตัวให้เขายอมจ่ายค่าพรหมจรรย์ที่ฉันอุตส่าห์เก็บรักษามานานให้สมราคาก็แค่นั้นเอง” พิชชาภาบอกไปก็ยักไหล่แล้วยิ้มอย่างสบายๆ เพราะฟรานติโน่คือทางออกสุดท้ายของเธอแล้วตอนนี้ แต่เธอเชื่อว่ายังไงเขาก็คงต้องการตัวเธอ

“แล้วถ้าเขาไม่ตื้อแกแล้วไปสนคนอื่นล่ะ แกชวดเงินก้อนโตเลยนะคราวนี้ยัยพิช” นภัทรบอกเตือนๆเพื่อนสาว เพราะสาวๆของฟรานติโน่แต่ละคนก็สวยไม่น้อยไปกว่าพิชชาภา หรือบางทีอาจจะสวยกว่าพิชชาภาด้วยซ้ำ

“ฉันก็จะไปอ่อยให้เขาสนใจฉันไง และแกสองคนต้องช่วยฉัน” พิชชาภาเอ่ยบอกด้วยเสียงจริงจัง อย่างน้อยตอนนี้เธอก็มีแนวโน้นอ่อยเขาสำเร็จเพราะเขาก็สนใจในตัวเธอ หลังจากนั้นทั้งสามก็นั่งคุยกันจนเกือบเย็นพิชชาภาก็ขับรถไปที่ร้านนวดของน้าทั้งสอง เพราะตอนนี้ที่ร้านกำลังขาดคนเธอจึงต้องไปช่วยงานที่ร้าน

ผ่านไปสามวันฟรานติโน่ที่เครียร์งานประชุมทุกอย่างเสร็จก็นึกได้ถึงเวลาที่เขาจะไปจัดการกับเหยื่อสาวที่เขาเฝ้ารอมานาน เพราะตั้งแต่เห็นเธอขึ้นคอนโดไปกับเด็กหนุ่มคนนั้นเขาก็ตั้งใจไว้แล้วว่า เขาต้องได้เธอ

“วันนี้ฉันไม่มีงานอะไรแล้วใช่ไหม” ฟรานติโน่ถามออกไป เพราะวันนี้เขาจะไปหาพิชชาภาสักหน่อย จะดูสิว่าเธอจะเล่นตัวได้สักกี่น้ำ

“ไม่มีแล้วครับ คุณฟรานจะทำอะไรหรือเปล่าครับ” เมทีเอ่ยถามด้วยความสงสัย ก่อนจะมองหน้าของฟรานติโน่ที่นั่งยิ้มสบายใจอยู่

“วันนี้ฉันอยากจะไปนวดคายเครียดสักหน่อย นายกลับไปเลยนะ ไม่ต้องไปกับฉัน” ฟรานติโน่บอกกับเมทีด้วยท่าทางเจ้าเล่ห์ ก่อนจะลุกขึ้นเดินออกไปอย่างไม่สนใจ

“คิดยังไงถึงไปนวดวะ ร้อยวันพันปีไม่เห็นจะชอบ” เมทีพูดคนเดียวอย่างสงสัย พร้อมกับมองฟรานติโน่เดินออกไป

ด้านพิชชาภาก็นั่งเหงาอยู่ที่ร้านเพราะคิดไม่ตกว่าจะอ่อยฟรานติโน่ยังไง เพราะสามวันมานี้เธอลองหาวิธีเข้าหาตัวเขาแต่แทบจะไม่มีหนทางไหนเลย เพราะคนแบบนั้นหาตัวยากยิ่งกว่างมเข็ม เธอจึงต้องกลับมาคิดใหม่ว่าเธอควรจะติดต่อลูกน้องของเขาไปหรือเปล่า ก่อนจะมองนามบัตรของเมทีที่ให้เอมาอย่างพิจารณา เพราะตอนนี้เหลือเวลาแค่อาทิตย์กว่าเท่านั้นที่เธอจะต้องหาเงินไปใช้หนี้

“พี่พิช พลอยขอไปดูหนังกับเพื่อนนะคะ นะคะพี่สาวคนสวยของพลอย นะนะ” พลอยลดาเอ่ยขอพี่สาวออกไป เพราะนี่เป็นวันเสาร์อาทิตย์เธอจึงมาช่วยพี่สาวดูแลร้าน เพราะพ่อกับแม่ของเธอไปทำธุระที่ต่างจังหวัดหลายวัน

“อืม ไปสิ วันนี้ลูกค้าไม่เยอะเท่าไหร่ พี่ดูเอง อ่อ อย่ากลับดึกนักล่ะเดี๋ยวน้าพิมโทรมาพี่จะโดนด่าเอา” พิชชาภาตอบไปอย่างเอ็นดูน้องสาว เพราะวัยรุ่นยิ่งห้ามก็เหมือนยิ่งยุ เธอจึงอยากจะให้น้องสาวทำอะไรตามสะดวก แต่ถ้าอันไหนไม่ดีเธอก็เตือน เพราะอย่างน้อยน้องสาวของเธอก็ไม่ต้องเก็บกดเมื่ออยากไปไหนกับเพื่อนๆ

“เย้ รักพี่พิชที่สุดเลย งั้นพลอยไปก่อนนะคะ สัญญาเลยค่ะว่าวันนี้จะกลับก่อนสองทุ่มแน่นอนค่ะ” พลอยลดาบอกไปก็มองนาฬิกาที่เกือบจะสี่โมงเย็นแล้ว

“ไปได้แล้วไป เดี๋ยวพี่จะไปส่ง” พิชชาภาบอกไปก็ลุกเดินไปส่งน้องสาวที่หน้าร้าน ก่อนจะมองน้องสาวขึ้นรถไปกับแกงค์เพื่อนๆ จากนั้นเธอก็เข้าไปในร้านแล้วเข้าไปทำงานในห้องทำงานอยู่นานจนกระทั่งอัมราเข้ามาหาเธอ

“น้องพิช พอดีพี่ติดลูกค้าอยู่ น้องพิชช่วยนวดให้ลูกค้าคนนี้ให้พี่ทีนะคะ จะให้กล้ากับพี่แมนนวดก็ไม่ได้ เพราะสองคนนั้นก็ติดลูกค้าอยู่ นีก็ดันมาลาหยุดวันนี้อีก ” อัมราเอ่ยบอกพิชชาภาไป เพราะพิชชาภาก็นวดเป็น เธอจึงมาบอกกับหญิงสาว

“ได้ค่ะพี่อั้ม เดี๋ยวพิชนวดให้เองค่ะ พาลูกค้าขึ้นไปรอบนห้องเลยก็ได้ค่ะ เดี๋ยวพิชเปลี่ยนชุดแปปนึงนะคะ” พิชชาภาบอกไป เพราะก่อนจะลุกขึ้นไปหยิบชุดนวดซึ่งเป็นผ้าสิ้นแบบเหนือตามยูนิฟอร์มของร้าน เพราะทุกคนที่นวดต้องใส่ไม่เว้นแม้แต่เธอ

“ได้ค่ะ งั้นพี่พาลูกค้าขึ้นไปก่อนนะคะ ลูกค้าเลือกห้องวีไอพีนวดน้ำมันกับนวดผ่อนคลายนะคะ” อัมราเอ่ยบอกไปก็ยิ้มให้เด็กสาว ก่อนจะเดินออกไปทันที ส่วนพิชชาภาก็เปลี่ยนชุดใส่ผ้าสิ้นกับเสื้อยืดสีขาว ก่อนจะเกล้าผมเป็นมวยแล้วเดินขึ้นไปบนห้องนวดวีไอพีของร้าน ร้านของจะแบ่งโซนนวดแบบวีไอพีไว้อีกฝั่งของร้านเพราะจะได้สะดวกต่อการดูแลแบบส่วนตัว

“พี่ให้ลูกค้าเปลี่ยนชุดแล้วนะคะ เดี๋ยวน้องพิชก็ตามขึ้นไปได้เลยค่ะ” อัมราเอ่ยบอกไปขณะกำลังจะเดินลงบันไดไป เพราะเดียวเธอต้องไปยืนที่เค้าน์เตอร์ต้อนรับลูกค้า

“ค่ะพี่อั้ม” พิชชาภาบอกไปก็เดินไปที่ห้องวีไอพี แล้วเข้าไปเตรียมของรอให้ลูกค้าเปลี่ยนชุดเสร็จ ก่อนจะปูเตียงด้วบผ้าสีขาวสะอาดตา แล้วจุดเทียนหอมในห้องให้ได้กลินอโรม่า

“เสร็จแล้วเหรอคะ” พิชชาภาหันไปถามลูกค้าของเธอด้วยรอยยิ้มสดใส ก่อนจะอึ้งไปเมื่อลูกค้าของเธอคือฟรานติโน่ เขามาที่นี่ได้ยังไง หรือว่าเขามาอ่อยเธอ พิชชาภาคิดไปอย่างงงๆ เพราะตอนเธอจะไปอ่อยเขากลับแทบจะเข้าหาตัวเขาไม่ได้ แต่อยู่ๆเขาก็มาให้เธออ่อยถึงที่

“อืม ผมต้องทำอะไรต่อ” ฟรานติโน่ตอบด้วยน้ำเสียงราบ แต่กลับมองร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างสำรวจ เมื่อเธอใส่ชุดพื้นเมืองแบบชาวเหนืออย่างสวยงามจนเขานึกไม่ออกเลยว่าถ้าเขาปลดเบื้องอาภรณ์พวกนี้ออกไปมันจะเป็นยังไงนะ

“อ่อ คุณ คุณลูกค้าอยากจะนวดผ่อนคลายก่อนหรือจะนวดน้ำมันก่อนดีคะ”พิชชาภาถามไปตะกุตะกะ ก็มองฟรานติโน่แบบหลบสายตา เพราะเขาจ้องมองเธอจนแทบจะกลืนกินเธอเข้าไปทั้งตัวอยู่แล้ว

“รู้จักผมแล้วไม่ใช่เหรอ เรียกผมว่าฟรานติโน่สิ พิชชาภา” ฟรานติโน่บอกไปแล้วยิ้มมุมปากใส่ร่างบางอย่างหล่อๆ ก่อนจะมองจ้องจนพิชชาภาหน้าแดง