บทที่ 345 ความดื้อรั้นอย่างดื้อรั้น

เอวา จำได้เพียงแค่เศษเสี้ยวเล็กๆ นี้ ทุกครั้งที่พยายามนึกถึงลึกลงไปในความคิด หัวของเธอก็จะรู้สึกมึนงงเล็กน้อยและไม่สามารถจำอะไรได้อีก เธอนั่งอยู่บนขอบเตียง ครุ่นคิดอยู่นาน แต่ภาพที่เห็นก็ยังคงเหมือนเดิม

เมื่อเห็นว่าข้างนอกเริ่มสว่างแล้ว เอวาจึงตัดสินใจลุกขึ้นจากเตียง หลังจากออกจากห้อง เธอก็บังเอิญเ...