บทที่ 12 ตอนที่12.ผมอยากมีลูก

กว่าทั้งสองจะลงมาอาบน้ำและกินข้าวเย็น เวลาก็ปาไปเกือบสองทุ่ม หลายครั้งที่พายุลอบยิ้ม เมื่อคนตัวเล็กเอาแต่หลบตาเขา กรรัมภาแทบจะไม่แตะข้าวในจาน เพราะมัวแต่เขินอายที่ถูกจ้องมอง บทรักเร่าร้อนที่จบลงไปนั้น ทำให้เธอแทบมองหน้าเขาไม่ติด เธอเป็นคนเริ่มก็จริง แต่เขากลับไม่ยอมให้มันจบง่ายๆ เธอเองก็ตามใจและตอบส...