บทที่ 43 พ่อเลี้ยงบำเรอกาม 13

ปรมัยเห็นแสงดาวกลับมาในตอนค่ำ เขาตวัดผ้าม่านปิดแล้วเดินลิ่วเข้าไปหา

“ทำไมเพิ่งกลับ”

แสงดาวเงยหน้าขึ้นส่งยิ้มสว่างสดใส จนชายหนุ่มผู้รอคอยอย่างร้อนรนหัวใจพองโตในทันที

“ดาวได้งานทำแล้วนะคะ”

“งั้นรึ? งานอะไร”

“พริตตี้ค่ะ” เพราะความดีใจที่ได้งานทำ แสงดาวจึงตอบเขาแบบไม่คิด ปรมัยขมวดคิ้วแล้วดึงข้อมือเ...