บทที่ 90 บทที่ 51 เพียงเท่านี้ ก็พอแล้ว

บทที่ 51  เพียงเท่านี้ ก็พอแล้ว

เสียงกระดิ่งหน้าร้านน้ำชาดังเบา ๆ หลี่อินหันมองเพียงแวบหนึ่ง เห็นชายผู้หนึ่งวางห่อเล็ก ๆ ไว้ที่โต๊ะฝั่งตรงข้าม แล้วเดินจากไปเงียบ ๆ

นางรู้ว่าเป็นใครแม้จะไม่มีเสียงใด ไม่มีคำกล่าว ไม่มีแม้แต่การสบตา

แต่นางรู้…

หลงอวี้จงไม่เคยเดินผ่านร้านนี้โดยไม่เหลืออะไรไว้ บางวัน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ