บทที่ 52 ใจข้าเป็นของเจ้า

เจิ้งเหมย หมดสติในอ้อมแขนของจินเฉิงอู่ มือสังหารยิ้มมุมปาก

ทหารควบคุมตัวพวกมันยังคุกหลวง กุญแจห้องขังถูกล็อกแน่นหนา

“ฝ่าบาท กระบี่อาบพิษซึ่งตอนนี้ข้าพระองค์ยังไม่ทราบชนิดของพิษ”

หมอหลวงรายงาน จินเฉิงอู่ผุดลุกขึ้นไปดูเจิ้งเหมยที่นอนหายใจรวยรินไร้สติบาดแผลถูกพันไว้ด้วยผ้าสีขาว

ยกมือขึ้นลูบแก้มบางเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ