บทที่ 7 อุ่น2

"ได้โปรด"น้ำเสียงสั่นเครือแต่อีกคนยังยิ้มหยัน

มือยังแกะมือใหญ่ออกอย่างนั้นด้วยความตื่นตระหนก จินเฉิงอู่พลิกร่างบางเปียกปอนให้หันหน้ามาสบตา ดวงตาใสซื่ออ่อนหวานยามนี้กลับตื่นตระหนกหวาดกลัว ริมฝีปากสีชมพูหยักได้รูป ก้มหน้ามองอกเปลือยไม่กล้าสบตา จิงเฉิงอู่เผลอขบเม้มริมฝีปากตัวเองโน้มตัวต่ำลงเรื่อยๆ หยุ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ