บทที่ 65 สนุกไหม?

เมื่อได้ยินคำอธิบายนั้น พิมพ์รวีจึงพยักหน้าอย่างเสียไม่ได้

ในห้องนั้นมีคนอยู่สามคน มีเพียงเธอที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ แถมยังเป็นที่นั่งประธานของห้องทำงาน สายตาจ้องมองอินทิราที่อยู่ตรงหน้าอย่างพินิจพิเคราะห์

อินทิราไม่ได้สนใจสายตาของเธอ แต่สนใจคำพูดของชาลส์มากกว่า

เขาพูดถึงเธอแบบนั้นได้อย่างไร?

หลายปีมาน...