บทที่ 23 Chapter 23

Chapter 23

“คุณเมฆ...แค่กๆ พะ...พอค่ะ” ณัฐรวีสำลักน้ำ พูดขาดๆ หายๆ

“พอเหรอ ฉันจะพอต่อเมื่อฉันอยากพอ อยากหาที่หมายใหม่งั้นเหรอ อย่าหวังเลย”

เมฆาไม่รู้ตัวเลยว่า การกระทำของตนเองมีความหึงหวงเป็นตัวชักนำ ยิ่งเขานึกถึงคำพูดของเพื่อนรัก และสายตาของชายอื่น เขารู้สึกทนไม่ได้ หล่อนไม่มีสิทธิ์ไปไหนทั้งนั้น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ