บทที่ 42 เธอต้องเป็นของฉันคนเดียว

“เมนี่.. อย่ามองผมแบบนั้น เพราะ..ผมอาจทนไม่ได้”

“อ่ะ! เอ่อ.. ปล่อยซิ! ปล่อยฉัน นี่นายจะมากักตัวฉันไว้ทำไม ปล่อย! ปล่อยฉันนะ”

“อ้าว! พอเลิกอายก็แผลงฤทธิ์ได้เลยนะ เอ..หรือว่าจะทำให้อายแบบเดิมดี คุณเมทินีสาวไฮโซจะได้เปลี่ยนเป็นโลโซกับเขาได้บ้าง หึหึหึ..”

“บ้า! ปล่อยฉันเดี๋ยวนี้”

“อืม.. แล้วตรงไหนที...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ