บทที่ 86 หึงหรือหวงก้าง

ทันทีที่ก้าวเข้าสู่ด้านในของตัวบ้านภคินต้องชะงักฝีเท้าที่จะก้าวเดิน ฝ่ามือแกร่งบีบกระชับเข้าหากันอย่างไม่รู้ตัว เมื่อสบสายตากับอีกฝ่ายหนึ่ง ผู้ชายที่นั่งอยู่กับเธอ เลือดลมเหมือนจะวิ่งริ้วขึ้นสู่ใบหน้าจนอยากจะถลาเข้าไปประเคนหมัดรุ่นๆ กระทบปลายคางสักหมัด หากไม่ติดที่ว่าสายตาที่มองสบมาอย...