บทที่ 89 เรียกพี่นุสิครับ

“ไอ้บ้า! นายพูดบ้าอะไรของนาย ฉันไม่ได้.. อ่ะ! ปล่อยฉัน!”

“เก็บเสียงไว้ร้องคร่ำครวญตอนต้องการผมดีกว่ามั้ง”

นุติโถมกายลงทันทีที่เหวี่ยงเธอลงไปที่โซฟารับแขกเมทินีดิ้นรนให้หลุดพ้นแม้จะรู้ว่าแทบไม่มีหวังที่จะรอด แต่เธอก็จะไม่ยอมให้นุติที่เข้าใจอะไรผิดๆ มาทำแบบนี้กับเธอได้

“ปล่อยฉันนะ! นายนุติ ฉันกับคิ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ