บทที่ 59 อดัมเป็นคนจริง เขาไม่พร่ำเพรื่อ ทำจริง พูดจริง

“คุณทำให้ผมเห็นแล้วว่าชีวิตอนาสตาเซีย มาก่อนชีวิตคุณ ผมยินดีที่จะมอบแก้วตาดวงนี้ให้กับคุณ ที่เหลือต่อจากนี้ก็เป็นหน้าที่ของคุณ ลูกสาวผมเธอไม่เหมือนใครหรือผู้หญิงที่คุณเคยรู้จักมา พวกเราเลี้ยงดูเธอมาเยี่ยงนางฟ้า แต่เธอไม่ใช่นางฟ้าแบบในตำนาน เธอร้องไห้เป็น เธอเสียใจได้ ผมไม่สั่งหรือบอกให้คุณอย่าทำให้น...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ