บทที่ 19 19

เห็นรอยยิ้มและท่าทีเป็นธรรมชาติที่เขาแสดงออกมา มันทำให้เธอไม่อยากละสายตาไปที่ไหน ไม่น่าเชื่อว่าผู้ชายหน้าดุ ปากจัด ป่าเถื่อน จะมีมุมน่ารักอ่อนโยนแบบนี้ด้วย

“อ้าว เป็นอะไรทำไมไม่กินข้าวละนังหนู” ลุงออดหันมาเห็นท่าทางเหม่อๆ ของเธอพอดีจึงเอ่ยถาม “กับข้าวไม่ถูกปากหรือไง”

“เปล่าค่ะ” เธอหลบตาวูบลงมองจาน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ