บทที่ 29 29

“คิดว่าจะง่ายขนาดนั้นเชียวหรือ แต่ก็เอาเถอะ ในเมื่อเป็นการตัดสินใจของชาย พี่ก็จะไม่ขัดข้อง พี่ไปทำงานก่อนนะ”

ลับร่างศักดิ์ชายแล้ว ชายหนุ่มก็ระบายลมหายใจผ่านปลายจมูกโด่งสันยาวเหยียด หัวคิ้วยังคงขมวดไม่ยอมคลาย เขาเดินกลับไปกลับมา เหลียวมองประตูห้องนราพิมพ์ที่ปิดสนิทเป็นระยะ ก่อนตัดใจเดินลงไปยังชั้นล่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ