บทที่ 57 57

ห้องที่สามคือห้องส่วนตัวของเขาเองที่ใช้เป็นที่กักตัวนราพิมพ์ไว้ชั่วคราว เมื่อเปิดประตูเข้าไปก็ได้ยินเสียงอู้อี้อึกอัก

“ยังไม่หลับอีกเหรอ สุดสวยพยายามจะพูดอะไรหรือครับ”

สมควรดึงกระสอบที่กองสุมอยู่มุมห้อง เปิดไฟนีออนสว่างจ้า เห็นเหยื่อสาวมีคราบน้ำตาเลอะสองแก้ม ผมยุ่งฟู นอนสะอื้นฮัก นึกเวทนาจับใจ แต่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ