บทที่ 14 ไม่มีหน้าพบผู้ใด

“ฮ่าๆ ๆ และเป็นแม่ของลูกข้าด้วย”

เมื่อเขาเอ่ยตรงนี้ รั่วตงอวิ๋นจึงบอกคนตัวโตว่า

“คืนนี้ ท่านต้องต่อแขนเติมขาลูกของเราให้สำเร็จด้วย มิเช่นนั้น ข้าจะไม่ยอมให้ท่านจากไปไหนอีก!”

“เรื่องเล็กน้อยเพียงเท่านี้ คิดหรือว่าข้าจะทำไม่ได้ อย่าได้ท้าทายกันให้มาก รั่วตงอวิ๋น!”

การเรียกชื่อนางเช่นนั้นทำ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ