บทที่ 19 อ๋องหีบเหล็ก

(ต่อจากความเดิม)

เมื่อได้ยินอย่างนั้น รั่วตงอวิ๋นก็มั่นใจแล้วว่า บุรุษที่นางพบหน้าเขาเมื่อสามปีก่อน ไม่ได้เปลี่ยนไป คนที่เป็นสีเทาที่เกือบดำมืด อยู่ที่นี่แล้ว

พอบานประตูเปิดออก ใบหน้างามล่มเมืองก็ประจักษ์แก่สายตาชายหนุ่ม

นางงามหยาดเยิ้มกว่าเดิม เอวคอดกิ่ว สะโพกผาย และถันทั้งสองข้างโดดเด่นชวนให้ส...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ