บทที่ 24 ซ่อนไว้ที่ใด

สองชั่วยามต่อมา เหวินมู่ถังพยายามขยับตัว แต่เขาไม่อาจทำได้โดยง่าย ยามนี้เขาถูกมัดไว้กับเก้าอี้ สิ่งที่น่าอดสูคือ ร่างกายไร้อาภรณ์ปกปิด ต้นแขนมีแผลถูกเล็บข่วนกับรอยกัด ลำคอเป็นจ้ำแดงช้ำหลายแห่ง ทั้งหมดเกิดจากการถูกพวกไร้ยางอาย ตั้งใจหยามเกียรติเขา

“มือปราบเหวิน ป้ายคำสั่ง และสิ่งของสำคัญเล่า ท่าน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ