บทที่ 54 ข้าคือเหมาชู

“ข้ายังจะหวังพึ่งท่านตาและท่านยาย...ได้อีกหรือ”

แม่นมจางสูดลมหายใจลึก นางเป็นสินเดิมของโอวเหม่ยฉี (มารดาหยวนรุ่ยฟง) มีหรือจะไม่ล่วงรู้ว่า สกุลโอว ซึ่งอดีตเป็นเสาหลักแห่งแคว้น รักษาหน้าตาเองเพียงใด แม้ปากบอกว่าตัดขาดจากลูกสาวคนเดียว ซึ่งชิงแต่งงานกับใต้เท้าหยวน แทนที่จะเป็นเลือกเป็นชายาขององค์ชายต่า...